ΑΡΧΕΙΟ ΤΕΥΧΩΝ

Ο υπέρηχος του μυοσκελετικού συστήματος είναι μια σημαντική και χρήσιμη εξέταση για την προσέγγιση των ασθενών με ρευματολογικά νοσήματα που μπορεί να προσφέρει επιπλέον πληροφορίες και να συμπληρώσει την κλινική εξέταση. Η ταχεία εξέλιξη των υπερηχογραφικών τεχνικών καθώς και η γνώση που έχει συνοδεύσει την είσοδο της υπερηχογραφίας στην καθημερινή κλινική ρευματολογική πρακτική, έχει καθιερώσει την υπερηχογραφική εξέταση των αρθρώσεων σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της εξέτασης και της παρακολούθησης των ασθενών που πάσχουν από φλεγμονώδη και εκφυλιστικά νοσήματα των αρθρώσεων. Ο υπέρηχος της κατά γόνυ άρθρωσης – πέρα από τη μεγαλύτερη ακρίβεια στην απεικόνιση των ανατομικών δομών -  προσφέρει τη δυνατότητα διάγνωσης παθολογικών καταστάσεων, όπως ενδοαρθρικές συλλογές, ενθεσίτιδα, οστεόφυτα ή διαβρώσεις. Την τελευταία δεκαετία, η χρήση του υπερήχου έχει επεκταθεί και στην εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της αντιρευματικής θεραπείας καθώς και στην προσπάθεια καθορισμού του βαθμού της υμενίτιδας. Η παρούσα ανασκόπηση συνοψίζει τη χρήση της υπερηχογραφίας για την εξέταση της άρθρωσης του γόνατος, συζητώντας τα φυσιολογικά ευρήματα, τα πιθανά λάθη και παραλήψεις καθώς επίσης και τις νεότερες εξελίξεις στον τομέα αυτό.